{:ru}70 лет назад Красная Армия захватила Кенигсберг [ФОТО]{:}{:pl}70 lat temu Armia Czerwona zdobyła Königsberg [ZDJĘCIA]{:}

Пока шли бои в Гдыне и Гданьске, уже шла подготовка к операции в Кенигсберге (позже Калининграде). Он почти полностью разрушил город. Кенигсбергская операция — одно из сражений Красной Армии в ходе Восточно-Прусской операции. Кенигсберг стал оплотом Третьего рейха и должен был обороняться до последнего солдата. Личным указом Адольфа Гитлера было принято решение о провозглашении города крепостью (Festung Königsberg). На фото изображен разрушенный замок в Крулевце.

Сама осада и артобстрел начались в последние дни января 1945 года. Советское наступление было нацелено на Берлин, но создать сильный гарнизон в тылу наступления было бы проблематично. Поэтому советские генералы приняли решение обстрелять город и замкнуть кольцо осады. Они хотели не сразу захватить город, а эффективно заблокировать его. Русские понимали, что быстро возникнут проблемы с обеспечением немецких беженцев. В конце января в городе проживало 300 000 человек. граждан из Восточной Пруссии. 25 января кольцо осады Кенигсберга замкнулось. Командующий армией маршал Василевский решил, что сначала следует отрезать город и очистить передний план, то есть Самбию, где к 29 марта были разбиты немецкие войска 4-й армии. На фотографии изображен «Двур Хандлу», в котором сейчас находится городская администрация.

Потери немцев составили около 42 тыс. человек. убитых солдат, милиционеров и добровольцев и 50 тыс. человек. гражданское население. Русские говорят, что было убито 16 000 человек. своих солдат, но эти цифры могут быть сильно занижены. Также было разрушено 90% зданий города, которые в значительной степени не были восстановлены. На фото пусковые установки «Катюш» на Ганзейской площади.

Генерал Отто Лаш командовал немецкой обороной с 28 января. У него было более 100 тыс. армии, но ее состояние было ужасным. Солдаты, отозванные с фронта, имели плохой моральный дух, часто боролись с ранами и увечьями. Их поддержали мирные жители в рамках самообороны — фольксштурмовцы, полицаи и торопящиеся матросы. Также не хватало оборудования. Преимущество Красной Армии было подавляющим. Советские войска на участке Кенигсберг — Самбия состояли из четырех армий. Это составило четверть миллиона человек. Имелось также 5 тысяч орудий и минометов, 538 танков и 2444 самолета. Что немаловажно, у немцев не было ни одного самолета. Бои велись в основном за пригороды. Красную Армию поддерживала британская авиация, которая совершала регулярные налеты на Крулевец и порт в Пилаве. Чтобы поглотить в бою как можно больше частей противника, немцы в феврале перешли в контрнаступление. 19 февраля при поддержке Кригсмарине, в т.ч. был вновь открыт город Метгетен и сообщение между портом в Пилаве и городом. Фотография города сделана 10 апреля 1945 года.

6 апреля 1945 г. в 7 часов 30 минут после тщательной артиллерийской подготовки и авианалетов с зажигательными бомбами состоялся штурм. Уже в первый день Красная Армия стремительно продвигалась вперед, занимая все пригороды и подъездные пути. На следующий день железнодорожная станция была занята и подошли к центру города. Дальнейшее сопротивление становилось все более отчаянным. Битва закончилась капитуляцией немецкого гарнизона 9 апреля. На фото солдаты Красной Армии 13 апреля 1945 года.

Podczas gdy trwały walki w Gdyni i Gdańsku, trwały już przygotowania do operacji w Königsbergu (później Kaliningradzie). Spowodowała ona niemal doszczętne zniszczenie miasta. Operacja königsbergska była jedną z bitew Armii Czerwonej podczas operacji wschodniopruskiej. Królewiec stał się bastionem III Rzeszy i miał bronić do ostatniego żołnierza. Osobisty dekret Adolfa Hitlera zadecydował, że miasto zostało ogłoszone twierdzą (Festung Königsberg). Na zdkęciu zrujnowany zamek w Królewcu.

Samo oblężenie i ostrzał artyleryjski rozpoczęły się już w ostatnich dniach stycznia 1945 roku. Radziecka ofensywa skierowana była w kierunku Berlina, ale mocny garnizon na zapleczu ofensywy byłby problematyczny. Generałowie radzieccy podjęli więc decyzję, by ostrzeliwać miasto i zamknąć pierścień oblężenia. Nie zależało im na natychmiastowym zajęciu miasta tylko na jego skutecznym zablokowaniu. Rosjanie zdawali sobie sprawę, że szybko pojawią się problemy z aprowizacją niemieckich uciekinierów. W mieście pod koniec stycznia przebywało 300 tys. cywilów z Prus Wschodnich. Już 25 stycznia zamknięto pierścień oblężenia wokół Królewca. Dowodzący armią marszałek Wasilewski zdecydował, że najpierw należy odciąć miasto i wyczyścić przedpola, czyli Sambię, gdzie do 29 marca rozbito oddziały niemieckie z 4. Armii. Na zdjęciu «Dwór Handlu», obecnie siedziba miejskich władz.

Straty niemieckie wyniosły około 42 tys. zabitych żołnierzy, policjantów i ochotników oraz 50 tys. cywilów. Rosjanie podają, że poległo 16 tys. ich żołnierzy, ale dane te mogą być mocno zaniżone. Zniszczone zostało też 90% budynków miasta, które, w dużej mierze, nie zostały odbudowane. Na zdjęciu wyrzutnie «Katiusza» na Placu Hanzy.

Niemiecką obroną od 28 stycznia dowodził generał Otto Lasch. Dysponował ponad 100 tys. armią, ale jej stan był fatalny. Żołnierze cofnięci z frontu mieli słabe morale, często też borykali się z ranami i kontuzjami. Wspierali ich cywile w ramach samoobrony — Volkssturmu, policjanci oraz spieszeni marynarze. Odczuwano również braki w sprzęcie. Przewaga Armii Czerwonej była przytłaczająca. Sowieckie siły na odcinku królewiecko-sambijskim składały się z czterech armii. Dawało to ćwierć miliona ludzi. Na miejscu było też pięć tysięcy dział i moździerzy, 538 czołgi i 2444 samoloty. Co ważne, Niemcy nie mieli ani jednego samolotu. Walki skupiły się przede wszystkim na przedmieściach. Armię Czerwoną wspierało lotnictwo brytyjskie, dokonujące regularnych nalotów na Królewiec i port w Piławie. Chcąc zaabsorbować w walce jak największą liczbę wrogich jednostek Niemcy w lutym przystąpili do kontrofensywy. 19 lutego, przy wsparciu Kriegsmarine odbito m.in. miejscowość Metgethen i znów otwarto połączenie między portem w Piławie i miastem. Zdjęcie miasta wykonane 10 kwietnia 1945 roku.

Szóstego kwietnia 1945 roku o godzinie 7.30, po dokładnym przygotowaniu artyleryjskim oraz nalotach z użyciem bomb zapalających, nastąpił szturm. Już pierwszego dnia Armia Czerwona szybko posuwała się do przodu, zajmując wszystkie przedmieścia oraz drogi dojazdowe. Następnego dnia zajęto dworzec kolejowy oraz zbliżono się do centrum. Dalszy opór był coraz bardziej rozpaczliwy. Bitwa zakończyła się kapitulacją niemieckiego garnizonu w dniu 9 kwietnia. Na zdjęciu żołnierze Armii Czerwonej 13 kwietnia 1945 roku.